نیازهای آموزشی دانشجویان در زمینه مهارت های بالینی قبل از ورود به دوره بالینی و اثربخشی برگزاری دوره مقدماتی آموزش مهارت های بالینی

مقدمه: در دهه های اخیر، آموزش پزشکی رویکرد جدیدی به آموزش مقدماتی مهارت های بالینی و تجارب بالینی زودهنگام داشته است. این مطالعه با هدف تعیین نیازهای آموزشی دانشجویان قبل از ورود به دوره بالینی و اثربخشی برگزاری دوره مقدماتی آموزش مهارت های بالینی طراحی گردید. روش ها: این مطالعه مداخله ای به صورت یک گروهی پیش آزمون-پس آزمون بود که بر روی تمامی دانشجویانی(180نفر) که دوره ی مقدمات پزشکی بالینی را در سال ۱۳۹۰ در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به پایان رسانده بودند انجام شد. مطالعه در دو فاز انجام گرفت: الف) فاز نیاز سنجی که با استفاده از جستجوی وسیع متون، تهیه و تکمیل پرسشنامه توسط دانشجویان انجام شد. ب) فاز طراحی، اجرا و ارزشیابی، پس از مشخص شدن لیست مهارت های مورد نیاز، کارگاه های مهارت آموزی بر اساس نیازهای تعیین شده طراحی و اجرا شد. به منظور بررسی تأثیر کارگاه ها یک آزمون چندگزینه ای به صورت قبل و بعد از هر کارگاه برگزار گردید. همچنین با استفاده از پرسشنامه خودارزیابی محقق ساخته، میزان راحتی گزارش شده دانشجویان در برخورد با شرایط نیازمند به انجام مهارت های بالینی موردنظر، قبل و پس از شرکت در کارگاه ها، بررسی گردید. نتایج با استفاده از آزمون t و mc nemar تجزیه و تحلیل شد. نتایج: نیازسنجی نشان داد که بیش ترین ضرورت از نظر دانشجویان سال سوم، آشنایی با پاراکلینیک های شایع، برخورد اولیه با اورژانس های مهم، مهارت های احیا و imaging است. در تمامی کارگاه ها به تفکیک، میانگین نمره دانشجویان در آزمون چندگزینه ای در پس آزمون به طور معناداری بالاتر از پیش آزمون بود. همچنین در خودارزیابی احساس راحتی، در همه گویه های مرتبط با مهارت های آموزش داده شده، به تفکیک هر کارگاه، افزایش در آمادگی گزارش شده دانشجویان وجود داشت که در ۱۵ مورد اختلاف ها معنادار (05/0p<) بود. نتیجه گیری: نتایج گویای تأثیر کارگاه های مهارت آموزی در افزایش دانش و آمادگی گزارش شده دانشجویان برای قرارگیری در شرایط انجام مهارت های بالینی بود. با بهره گیری از نتایج این مطالعه و مطالعات مشابه، می توان برنامه های مهارت آموزی مقدماتی بالینی در برنامه آموزش پزشکی را برنامه ریزی کرد.